-
1 урлау
перех.1) ворова́ть, красть/укра́сть, похища́ть/похи́тить, таска́ть/тащи́ть (кого, чего) || воровство́, кра́жа, хище́ниекеше әйберен урлау — ворова́ть чужо́е
кесәдән акча урлау — вы́тащить из карма́на де́ньги
хөкүмәт акчаларын урлау — похи́тить госуда́рственные де́ньги
2) этногр. умыка́ть/умыкну́ть, похи́тить ( девушку) || умыка́ние, похище́ниекәләш урлау — умыка́ть неве́сту
•- урлап бетерү
- урлап чыгу